dag 19 – vrijdag 20 mei, Grenoble (14:30) – Gap (19:02),
via: Valence, Crest, Die, Veynes,
0 km, 16º – 20°, zonnig, noordoostenwind kracht 2-3
knopen geteld
De afgelopen weken hebben we onze knopen qua klimcapaciteiten kunnen tellen. Dat heeft tot de conclusie geleid dat we de afstand Grenoble naar Barcelonnette niet gaan fietsen. Het zijn ongeveer 170 km en 3000 hoogtemeters. Dat zou heel zwaar geworden zijn en niet leuk. Daarom zijn we vandaag met de trein van Grenoble via Valence naar Gap gereden. Vanwege de stakingen in Frankrijk vertrok de trein pas 14:30 uit Grenoble. Dit gaf ons de kans wat later op te staan en te ontbijten om daarna wat van de prachtige stad Grenoble te bekijken. Rond half elf hadden we alles ingepakt.
Daarna fietsten we door de stad naar het Hotel de Ville.
Naast het stempel kregen we ook een mooie sticker van de stad Grenoble.
Tegenover het stadhuis was een prachtie park waar we een uurtje in de zon hebben gezeten.
Daarna reden we door de stad richting station.
Omdat er weinig treinen reden was het een drukte van belang. Het perron waar de trein zou vertrekken werd pas 10 minuten van te voren op de schermen aangegeven. Iedereen stormde toen naar het juiste perron. Voor ons met fietsen is dat een probleem omdat we dan achter de meute aanlopen en op de lift naar het perron moeten wachten. Uiteindelijk waren we ruim op tijd op het perron. Als de trein arriveert is er weer een uitdaging. Zoek de deuren ( 2 per trein) waar je met fietsen naar binnenkan. Eerst moet de meute naar binnen. Als laatste kan je dan je baggage tussen de mensen smijten en je fietsen in de daarvoor bestemde beugels hangen. Je bent blij als je zit.
In Valence moesten we overstappen. Nadat de bagage en de fietsen uit de trein waren en de bagage weer op de fietsen was gestouwd zochten we naar de ‘sortie’ met de lift. Het station in Valence heeft geen liften! Eerst maar even naar de stationshal gelopen. Geluk, de trein naar Gap vertrok vanaf hetzelfde perron. Daar meteen de kaartjes afgestempeld (dat waren we in Grenoble vergeten) en wat sandwiches gekocht. Instappen in de trein was weer een uitdaging. De perronchef wees ons de verkeerde deur en toen alle bagage al binnen lag moesten we met de fietsen naar een andere deur. Uiteindelijk alles weer bij elkaar en ben je weer blij dat je zit. Die zit duurde gelukkig meer dan twee uur. Via de Drôme reden we naar Gap. Plaatsjes als Crest, Saillans en Die, die we nog kenden van vroegere vakanties, schoten voorbij.
Even over zevenen waren we in Gap. De trein reed verder naar Briancon. Tijdens onze vakantie in 1969 in Terre Rouge bij Briancon was mijn vader daar ook een tijdje. Hij was met de trein en heeft dit traject toen dus ook gereden. Ik herinner me nog dat we hem uitzwaaiden op het station in Briancon.
Het hotel was letterlijk op een steenworp afstand van het station. Je had bij wijze van spreken de ruiten van het hotel kunnen ingooien.
Nadat we de bagage op onze kamer en de fietsen in de garage hadden gestald liepen we via een statige laan naar restaurant Le Refuge waar we heerlijk hebben gegeten. Er was creme brulee toe 🙂