Vandaag twee etappes
dag 24 deel 1 – woensdag 25 mei, Recco (11:10) – La Spezia (12:30),
via: Rapallo, Sestri Levante, Deiva Marina, Levanto, Riomaggiore,
0 km, 15º- 19º, bewolkt
sciopero (staking)
We werden wakker met wat pijnlijke benen. We discussieerden over de talrijke hellingen waar we met de fiets overheen gingen en degenen die nog genomen moesten worden als we ons programma zouden gaan afwerken. Het ontbijt in Hotel Elena zag er uitstekend uit en we waren vroeg. Een prima gelegenheid om ons reisschema nog eens door te nemen en te beslissen dat het met het klimmen gedaan is en de trein daarvoor een prima oplossing is. De rijtijden van de treinen haalden we erbij en zagen tot onze grote schrik dat er slechts twee treinen per dag naar La Spezia rijden want tot La Spezia zou er ook met goede benen een enorme prestatie van ons verlangd gaan worden. Het ontbijt werd kort en wij spoedden ons naar onze kamer om in korte tijd alles in te pakken en ons naar het station te begeven. De gedachte op het station van Recco snel een ‘andata’ (een enkele reis) tot La Spezia Centraal te regelen, viel flink tegen: juist vandaag was er een staking van het spoorwegpersoneel en de beambte achter het loket was duidelijk in zijn handelen. Wij konden om 11.00 uur met de trein naar La Spezia mee mits onze fietsen in delen verpakt met ons mee vervoerd konden worden. Zo niet dan konden we na de staking om 18.00 uur ‘s avonds want dan zou het laatste compartiment (met een enorm hoge opstap) voor ons geopend worden waar onze fietsen in gedaan moesten worden. Een onaangenaam idee en het leek me handig een gesprek aan te gaan met iemand die op het perron op haar trein stond te wachten. Zij raadde mij aan de fietsen gewoon in de in- en uitstapcoupé van de trein te rijden omdat er waarschijnlijk geen controle zou zijn vanwege de staking. Aangezien de tijd snel voorbij ging haastte ik me opnieuw naar het loket voor tickets maar de beambte weigerde mij tickets te verkopen vanwege de fietsen. Ik zei tegen hem dat de fietsen op het station zouden blijven en uiteindelijk verkocht hij me de twee tickets. Inmiddels was Michiel druk bezig om via twee trappen de bagage aan de overzijde van het perron te brengen en daarna sleepten wij onze fietsen er naartoe. We waren ontzetten blij dat onze trein vertraging bleek te hebben en aan het idee konden wennen dat het best wel link was op deze manier te reizen.
Opgesloten tussen fietsen en coupédeuren wachten op eventuele controle en bij de eerstvolgende halte er uitgezet worden omdat we de doorgang voor andere passagiers ernstig belemmerden.
De trein vertrok en we prezen onszelf gelukkig dat we tenminste 1 col hadden gewonnen door de eerste tunnelpassage. De treinreis van Recco naar La Spezia betreft ongeveer 60% tunnelpassages. Er kwam een omroep met de heuglijke mededeling dat de trein linea recta naar La Spezia Centraal zou gaan. Vanwege de staking was dat een geluidsbandje en de trein stopte bij alle 13 stations en telkens weer de spanning of we zouden worden gecontroleerd. Er stapte een Amerikaanse uit Seattle in en wij hadden daar een grappig gesprek mee. Zij was sinds twee weken op reis in Italie en kocht na een week geen kaartjes meer omdat er toch geen controle was en dat het niet uitmaakte of er een staking was of niet. Haar woorden stelden ons zeer gerust.
Ontzettend blij waren we de fietsen uit de coupé te tillen. Op het station stond een enorme rij mensen om in te stappen. Tijdens onze reis moesten mensen om onze fietsen heen balanceren om van de ene coupé in de andere te komen maar gelukkig zonder onvertogen woord.
dag 24 deel 2 – woensdag 25 mei, La Spezia (14:20) – Marina di Massa (17:15),
via: Lerici, Romito Magra, Marina di Carrara,
30 km, 19º- 20º, halfbewolkt, zuidwestenwind kracht 2-3
eindelijk uit de bergen en heuvels
Zonder enig toezicht van spoorwegpersoneel konden we over het perron van het station in La Spezia rijden en de uitgang van het station bereiken en op weg gaan naar het eerste het beste eetcafé.We dachten voor een luttel bedrag iets te eten en een kop koffie maar kwamen letterlijk bedrogen uit omdat er 15 euro extra in rekening werd gebracht voor ‘coperto’, de toeristentoeslag in het hoogseizoen. In mijn beste Italiaans zei ik dat ik het daar helemaal niet mee eens was maar de bazin hield voet bij stuk. We vertrokken snel en liepen naar het Centro Storico, welke geen indruk op ons kon maken. We waren blij de stad spoedig achter ons te laten en op weg te gaan naar Marina de Massa. De stad verlatend maakt de haven in tegenstelling tot de binnenstad wel indruk. La Spezia staat er om bekend dat het een grote marinehaven heeft en een van de grootste commerciele havens in Italie is.
Vlakbij deze plek hebben we in de bosjes onze reiskleding uitgetrokken en onze wieleroutfit aangedaan. Michiel werd door een toevallig passerende Italiaan gesnapt toen hij met zijn blote billen in zijn fietsbroek stapte. In het Italiaans zei hij, met de hand voor zijn ogen dat hij niets gezien had.
La Spezia verlatend werd het bij Lerici weer een prachtig uitzicht. We gingen de brug bij de rivier de Magra over waar veel watersportactiviteiten plaatsvinden en gingen in een lange rit over de SS432 naar Marina di Massa.
restaurant in Marina di Massa
