dag 14 – zondag 15 mei 2016, Chavanne (11:43) – Dompierre-su-Mont (15:00),
via: Courlans, Montmorot, Lons-le-Saunier, Montaigu, St. Maur,
24 km, 12º – 14°, halfbewolkt, noordenwind kracht 2-3
hartelijke ontvangst
Vandaag heel rustig begonnen en uitgebreid ontbeten want de rit naar de familie Jilles-Pieter en Angelique Bakker zou maar kort zijn.
Na nog een leuk gesprek met de receptioniste van het hotel vertrokken we richting Lons-le-Saunier.
Na 7 km vlak sloegen we bij 2 rotondes rechtsaf en keken we omhoog naar het ‘pièce de resistance’ van de dag: een helling van meer dan 13% over een lengte van 1,2 km. De eerste honderd meter bleven we nog op de fiets maar daarna moesten we lopen. We stopten na elke 100 meter om even uit te hijgen want een gewicht van 35-40 kg (fiets plus bagage) naar boven zeulen valt niet mee.
Na ruim een half uur waren we boven op de hoogvlakte van Orgelet. We rusten even en reden verder naar ons doel op 15 km.
1969: Toen Martha en ik op 9 of 10 augustus van onze, reeds eerder genoemde, vakantie terugkeerden was Jilles-Pieter, de oudste zoon van onze (schoon)zuster en zwager Metje en Jil een paar dagen daarvoor (7/8) geboren. We gingen direct op kraamvisite.
1972: Via de Maasroute reden we met Metje, Jil en kleine Jilles-Pieter naar de camping El Delfin Verde in Toroella de Montgris aan de Costa Brava. Jilles-Pieter werd 3 jaar tijdens deze vakantie.
We hebben altijd een bijzondere band met onze neef behouden. Zo hielp hij tijdens de bouw van ons huis met de aanleg van de vloerverwarming. Samen hebben we 1 km slang gelegd. Ook hielp hij met de pannen leggen. Hij ging naar de middelbare Landbouwschool en ging daarna werken bij een bedrijf dat stallen van veeteeltbedrijven inrichtte. Zelf had hij ook ambitie om boer te worden en toen hij in de negentiger jaren zijn vrouw Angelique ontmoette gingen ze samen op zoek naar een over te nemen bedrijf in Frankrijk. In 1999 vonden ze een bedrijf in Dompierre-sur-Mont vlakbij Orgelet. In april 2000 emigreerden ze, met hun inmiddels geboren dochter Renske, hier naar toe. In Augustus 2000 reden wij er met onze kinderen langs op weg naar Italië om te kijken hoe het hun verging. Vandaag komen we voor de 12de keer langs. Het gaat hun heel goed. Ze hebben het bedrijf uitgebouwd tot een florerend melkveebedrijf.
Om drie uur reden we het erf op. De ontvangst was allerhartelijkst. We dronken koffie met z’n zevenen want sinds 2002 hebben ze ook een tweeling: Lucas en Daniël. Daarna het bedrijf bekeken. Elk jaar is er wel iets nieuws bijgekomen. Hieronder wat foto’s.
Rond half zes gingen we naar onze Chambre d’Hotes 200 meter verderop om onszelf even op te frissen. Ondertussen werd er bij de burgemeester nog een stempel geregeld voor ons pelgrimspaspoort. Jilles-Pieter is sinds een paar jaar gemeenteraadslid en dan gaat zoiets makkelijk 🙂
Om half acht genoten we, na een aperatief, van een overheerlijke maaltijd met Escalope van eigen kalf, asperges en frietjes met eigengemaakte mayonaise. Wat een ontzettend leuke dag!!
